Dobór parametrów elementów złącznych, jako istotnego elementu połączeń mechanicznych, ma decydujące znaczenie dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa połączenia.
1. Nazwa produktu (standardowa)
Nazwa produktu złącznego jest bezpośrednio związana z jego konstrukcją i zastosowaniem. W przypadku elementów złącznych zgodnych z określonymi normami, oznaczenie numeru normy może dokładnie odzwierciedlać ich konstrukcję i parametry. W przypadku braku jednoznacznych norm, części niestandardowe (części niestandardowe) wymagają szczegółowych rysunków ilustrujących ich wymiary i kształty.
2. Specyfikacje
Specyfikacja elementów złącznych zazwyczaj składa się z dwóch części: średnicy gwintu i długości śruby. Systemy metryczne i amerykańskie to dwa główne systemy specyfikacji. Śruby metryczne, takie jak M4-0,7x8, gdzie M4 oznacza zewnętrzną średnicę gwintu 4 mm, 0,7 oznacza skok, a 8 oznacza długość śruby. Śruby amerykańskie, takie jak 6# -32 * 3/8, gdzie 6# oznacza zewnętrzną średnicę gwintu, 32 oznacza liczbę zwojów gwintu na cal długości gwintu, a 3/8 to długość śruby.
3. Materiał
Materiał elementów złącznych decyduje o ich wytrzymałości, odporności na korozję i trwałości. Do popularnych materiałów należą stal węglowa, stal nierdzewna, żelazo nierdzewne, miedź, aluminium itp. Stal węglową można podzielić na stal niskowęglową, stal średniowęglową, stal wysokowęglową i stal stopową. Kluczowe jest dobranie odpowiedniego materiału w oparciu o scenariusz zastosowania i wymagania eksploatacyjne.
4. Poziom siły
W przypadku elementów złącznych ze stali węglowej klasa wytrzymałości odzwierciedla ich wytrzymałość na rozciąganie i granicę plastyczności. Typowe poziomy to 4,8, 5,8, 6,8, 8,8, 10,9, 12,9 itd. Śruby o wysokiej wytrzymałości, takie jak produkty klasy 8,8 lub wyższej, zazwyczaj wymagają obróbki cieplnej polegającej na hartowaniu i odpuszczaniu w celu poprawy ich właściwości mechanicznych.
5. Obróbka powierzchni
Obróbka powierzchni ma na celu przede wszystkim zwiększenie odporności na korozję i poprawę estetyki elementów złącznych. Typowe metody obróbki obejmują czernienie, cynkowanie (np. cynkowanie niebieskie i białe, cynkowanie białe itp.), miedziowanie, niklowanie, chromowanie itp. Wybór odpowiedniej metody obróbki powierzchni, w zależności od środowiska użytkowania i wymagań, może skutecznie wydłużyć żywotność elementów złącznych.
Krótko mówiąc, przy wyborze elementów złącznych należy kompleksowo rozważyć takie czynniki, jak nazwa produktu (norma), specyfikacje, materiały, klasa wytrzymałości i obróbka powierzchni, aby mieć pewność, że spełniają one wymagania użytkowe i cechują się dobrą wydajnością i trwałością.
Czas publikacji: 28-08-2024